ده تکنیک مهم دوربین عکاسی برای مبتدیان (قسمت اول) - وبلاگ پیوست

به گزارش وبلاگ پیوست، به دست آوردن مهارت در به کار بردن تکنیک های دوربین و عکاسی، به سال ها کوشش و تمرین و کسب تجربه احتیاج دارد. اما نکات و تکنیک هایی نیز هستند که هر عکاس مبتدی باید در شروع راه با آنها آشنا باشد و برای ثبت تصاویر زیبا و بی نقص از آنها استفاده کند. در این مقاله با ده تکنیک ابتدایی و ضروری در عکاسی و استفاده از دوربین، آشنا می شویم که هر مبتدی باید بداند. با خبرنگاران همراه باشید.

این نکات، تکنیک هایی هستند که شما باید به مرور زمان و با کوشش و تجربه، مهارت لازم را در آنها کسب کنید. ابتدا با نکاتی درباره به دست گرفتن کنترل فوکوس آغاز می کنیم و سپس به آنالیز تکنیک هایی در استفاده از ویژگی ها و امکانات دوربین، مانند جبران نوردهی (Exposure compensation) و تعادل رنگ سفید (White Balance) و سایر نکات ضروری می پردازیم. از فوکوس و ترکیب بندی کادر گرفته تا تعادل رنگ سفید و نوردهی، این راهنمای مختصر باید مهارت های ابتدایی شما در عکاسی را افزایش دهد، شما را از عادت های نادرستی که در عکاسی دارید رها کند و به شما کمک کند تا برای ثبت تصاویر بهتر و زیباتر، متمرکز شوید. با به کار بستن و تمرین این تکنیک ها متوجه اشتباهات خود می شوید. پس بارها آن را تمرین کنید تا دیگر نقصی در عکاسی شما وجود نداشته باشد. این راهنما، علاوه بر این، شامل اشتباهات رایج عکاسان است که البته ممکن است برای هر کسی با هر اندازه تجربه در عکاسی، پیش بیاید. سپس راه چاره هایی برای برطرف این مسائل ارائه می کنیم. پس تمرین کنید و از اشتباه کردن نترسید. چرا که این اشتباهات ما هستند که چیزهای نوی به ما می آموزند.

1. کنترل فوکوس را به دست بگیرید.

اگر دوربین را با تنظیمات پیش فرض به حال خود بگذارید، روی نقطه مرکزی، فوکوس خواهد نمود. گرچه در بسکمک از شرایط، فوکوس در مرکز، تصویر واضحی به شما می دهد اما برای اینکه بتوانید خلاقانه تر عکاسی کنید، بهتر است که کنترل نقطه فوکوس را خودتان به دست بگیرید. این نکته را هم مد نظر داشته باشید که سوژه انتخابی شما همیشه در مرکز کادر قرار ندارد. پس اولین مهارتی که باید بیاموزید و در آن حرفه ای شوید این است که دوربینتان را طوری تنظیم کنید که دقیقا روی نقطه ای فوکوس کند که می خواهید واضح تر به نظر برسد. دوربین ها معمولا چندین نقطه فوکوس دارند که می توانید آنها را به وسیله منظره یاب ببینید. این نقاط فوکوس، راه چارهی عالی برای فوکوس روی سوژه هایی که در مرکز کادر قرار ندارند، پیش روی شما می گذارند. در این صورت احتیاج خواهید داشت که تنظیمات دوربین خود را از حالت انتخاب اتوماتیک و انتخاب های متعدد، روی حالت فوکوس اتوماتیک تک نقطه ای قرار دهید.

نقطه فوکوس را خودتان انتخاب کنید.

شیوه انتخاب نقطه فوکوس و تعداد آنها در دوربین های مختلف، فرق دارد اما معمولا در دوربین های کنون، باید دکمه AF point را فشار دهید، سپس با چرخاندن دکمه چرخشی یا دکمه ی چهار جهته پشت دوربین، نقطه فوکوس را انتخاب کنید. حال اگر به وسیله منظره یاب کادربندی کنید، AF point فعال را درون کادر به رنگ قرمز خواهید دید. در بیشتر دوربین های نیکون، به محض اینکه فوکوس اتوماتیک تک نقطه ای را انتخاب کنید به وسیله کنترلر چهار جهته پشت دوربین به سادگی می توانید نقطه دیگری را انتخاب کنید. تنها نقطه ضعف انتخاب نقطه های فوکوس بیرونی تر در بعضی دوربین ها این است که این نقاط به حساسی نقطه فوکوس مرکزی نیستند. این بدان معنا است که این دوربین ها ممکن است در این شرایط با مشکل در فوکوس روبرو شوند: عکاسی در نور کم، زمانی که سوژه دارای تضاد کمی است و یا زمانی که از یک لنز با بیشترین دیافراگم f/5.6 یا کمتر استفاده می کنید. ممکن است گاهی در قسمتی از کادر که می خواهید فوکوس کنید، نقطه فوکوس وجود نداشته باشد. در هر دوی این شرایط می توانید به صورت دستی فوکوس کنید یا از تکنیکی به نام قفل فوکوس بهره ببرید. نقطه فوکوس اتوماتیک فعال را انتخاب کنید و سپس دکمه شاتر را تا نیمه فشار دهید و برای قفل کردن فوکوس، آن را رها کنید قبل از این که مجددا کادربندی کنید.

2. همیشه تعادل رنگ سفید (White Balance) را به دقت تنظیم کنید.

در این قسمت از مقاله، نگاهی به تنظیمات تعادل رنگ سفید در دوربین می اندازیم. در این مرحله یاد می گیریم که چه طور تا حد امکان، عکس هایی با رنگ های طبیعی تر ثبت کنیم. زمانی که با فرمت raw عکاسی می کنید، می توانید اعمال تنظیمات خاص برای تعادل رنگ سفید را فراموش کنید و بعدا تغییرات لازم را در عکس ایجاد کنید. اما به هر حال باید تعادل رنگ سفید را به خوبی در دوربین تنظیم کنید تا بتوانید اندازه نوردهی (Exposure) و رنگ عکس هایتان را ارزیابی کنید و برترین نتیجه را بگیرید.

رنگ های غالب

تنظیمات اتوماتیک تعادل رنگ سفید که در دوربین وجود دارد، در بسکمک از شرایط نورپردازی، معمولا رنگ ها را به درستی تشخیص داده و ثبت می نماید و نتیجه مطلوبی دارد اما همیشه هم این طور نیست. یکی از موقعیت هایی که در آن می توانید از تنظیمات از پیش مشخص شده و دستی دوربین در این زمینه بهره ببرید، زمانی است که تنها یک رنگ مایه، مانند آبی آسمانی، نارنجی غروب آفتاب یا سبز چمنی بر سوژه اصلی شما غلبه می نماید. در این شرایط، تعادل رنگ سفید اتوماتیک (Automatic White Balance)، اندازه رنگ غالب عکس را کاهش می دهد، در نتیجه شما با انتخاب گزینه ای که با شرایط نورپردازی و یا نور محیط تناسب دارد مانند حالت های Sunlight (آفتاب) یا Shade (سایه)، به نتایج بهتری دست پیدا می کنید. وایت بالانس نور خورشید هنگام طلوع و غروب آفتاب نزدیک به تنظیمات Tungsten (تنگستن) یا Artificial Light نور مصنوعی (3,200K) است. اما با انتخاب این حالت، شما بسکمک از رنگ های گرم عکس را از دست خواهید داد. پس به جای این کار، برای ثبت تصویر زیبایی از غروب، می توانید از تنظیمات نور روز (Daylight) یا حتی ابری (Cloudy) بهره ببرید.

تنظیم تراز سفیدی دلخواه در دوربین و کامپیوتر

برای داشتن رنگ های دقیق تر در عکس، باید کنترل تراز سفیدی را به دست بگیرید و برای نوری که در آن عکاسی می کنید، تنظیمات تراز سفیدی سفارشی را اعمال کنید. ابزار های جانبی متعددی وجود دارند که شما را در تنظیم تراز سفیدی کمک می نمایند. یکی از این ابزار ها، درپوش لنز تراز سفیدی (JJC) است. اما بدون داشتن هیچ ابزاری تنها با در اختیار داشتن کارت های سفید یا خاکستری مخصوص یا یک برگ کاغذ سفید ساده، می توانید دوربین تان را تنظیم کنید. پس از آماده کردن این کارت ها، با انجام این دو تکنیک ساده می توانید تراز سفیدی سفارشی را یا در دوربین یا در نرم افزار تنظیم کنید.

تنظیم تراز سفیدی با استفاده از نرم افزار:

اگر با فرمت RAW عکاسی کنید، می توانید تراز سفیدی را مطابق سلیقه خود در نرم افزار های پردازش فرمت RAW، مانند افزونه Adobe Camera Raw که به همراه فتوشاپ عرضه می گردد، تنظیم کنید. تنظیمات این نرم افزار، مشابه تنظیمات دوربین است. برای اصلاح تعادل رنگ ها می توانید از اسلایدر های موجود بهره ببرید، بعلاوه یک ابزار تراز سفیدی نیز وجود دارد که با استفاده از آن و با کلیک کردن روی یک تون خنثی در تصویر، می توانید تراز سفیدی را تنظیم کنید. اما اگر یک تصویر یا صحنه، تون خنثی نداشت، چه کار باید کرد؟ جواب، ساده است. باید یک کارت سفید یا خاکستری در محل عکاسی قرار داد. این کار را تنها برای یک عکس انجام بدهید، سایر عکس هایی که در همان شرایط گرفته شوند، با همین یک عکس قابل تنظیم هستند. 1. کارت مرجع خود را در محل قرار دهید یک کارت سفید یا خاکستری را در نقطه فوکوس عکس خود و در شرایط نوری مشابه قرار دهید. یکی از حالت های پیش فرض تراز سفیدی دوربین مانند نور روز (Daylight) را انتخاب کنید و اطمینان حاصل کنید که با فرمت RAW عکاسی می کنید. 2. عکس مرجع خود را باز کنید ابتدا یک عکس با وجود کارت مرجع در کادر بیاندازید. سپس کارت را بردارید و به عکاسی ادامه دهید. بعدا در نرم افزار فتوشاپ، عکس کارت مرجع را باز نموده و با استفاده از ابزار تراز سفیدی (White Balance)، روی کارت کلیک کنید. اعداد مربوط به Temperature و Tint را یادداشت کنید، سپس این مقادیر را به صورت دستی در سایر فایل های Raw که در شرایط نوری مشابه انداخته اید، اعمال کنید. 3. Camera Raw در CS نسخه Photoshop CS افزونه Adobe Camera Raw، قابلیت هایی مانند انتخاب چند تصویر (Select All) و همگام سازی (Synchronise) دارد. این قابلیت ها به شما این امکان را می دهند که تراز سفیدی را به طور همزمان برای مجموعه ای از تصاویر اعمال کنید. 4. انتخاب و همگام سازی تمامی عکس هایی را که در شرایط نوری یکسان با عکس کارت مرجع گرفته اید، انتخاب کنید. سپس روی کارت سفید کلیک نموده و نتیجه شگفت انگیز کار را مشاهده کنید. روش دیگر این است که روی دکمه Synchronise کلیک کنید تا تراز سفیدی و سایر تنظیمات، همگام سازی شوند.

تنظیم تراز سفیدی در دوربین:

تنظیم تراز سفیدی دلخواه در دوربین، باعث می گردد که در مرحله پردازش عکس، وقت کمتری صرف کنید. مجددا با عکاسی از یک کارت سفید یا خاکستری در شرایط نوری مد نظر خود یا سوژه اصلی، آغاز کنید. ما از تنظیمات دوربین کنون برای این آموزش استفاده نموده ایم اما مراحل انجام کار تقریبا در دوربین های دیگر نیز به همین منوال است. 1. از کارت مرجع عکس بگیرید. ضروری است که کارت، قسمت مرکزی کادر را بپوشاند. از هر تنظیمات WB که دوست داشتید، بهره ببرید. 2. تنظیمات Custom WB را در منوی دوربین انتخاب کنید و دکمه SET را فشار دهید. 3. در میان عکس های خود بگردید تا عکس کارت سفید را بیابید. سپس دکمه SET و بعد OK را فشار دهید. 4. منوی تراز سفیدی را باز کنید و Custom را انتخاب کنید تا تنظیمات نو اعمال شوند.

3. فوکوس روی سوژه های متحرک

در این بخش از مقاله به معرفی تکنیک فوکوس روی سوژه های متحرک می پردازیم؛ فوکوس در شرایطی که زمان در آن بسیار مهم است. فوکوس روی سوژه های ثابت، کار راحتی است اما همه سوژه ها با صبر و حوصله منتظر نمی مانند تا شما کادربندی کنید و عکس بگیرید. به همین خاطر باید در هنر فوکوس روی سوژه های متحرک، مهارت لازم را کسب کنید و حرفه ای شوید. برای انجام این کار، باید تنظیمات فوکوس اتوماتیک را در دوربین های نیکون از Single Shot و در دوربین های کنون از One Shot به حالت های Continuous یا AI Servo یعنی حالت فوکوس متوالی تغییر دهید. حالا زمانی که با فشردن دکمه شاتر تا نیمه فوکوس روی سوژه را قفل می کنیم، دوربین با حرکت سوژه، دائما فوکوس را تغییر می دهد تا زمانی که شما دکمه شاتر را کاملا فشار دهید و عکس را ثبت کنید. شما می توانید از تمامی نقاط فوکوس برای سوژه هایی که در مرکز کادر قرار ندارند، بهره ببرید. اما زمانی که در نور کم یا با کنتراست پایین عکاسی نموده یا از لنزهایی با بیشترین دیافراگم f/5.6 یا بسته تر استفاده می کنید، انتخاب نقاط فوکوس بیرونی تر، ممکن است در اجرای صحیح فوکوس مشکل ایجاد کند. بسکمک از دوربین های DSLR، دکمه ای در قسمت پشتی دارند که با فشردن آن می توانید فوکوس اتوماتیک را انتخاب کنید. این بدان معنا است که شما می توانید با استفاده از انگشت شست خود فوکوس کنید و با استفاده از انگشت اشاره، دکمه شاتر را فشار داده و عکس بگیرید.

چرا عکس های من تار هستند؟

وقتی که صحبت از تسلط بر فوکوس می گردد، شما باید بدانید که چرا عکس های شما واضح و شارپ نیستند. این مشکل ممکن است از فوکوس نادرست ناشی گردد اما لرزش دوربین یا حرکت سوژه نیز می تواند موجب تاری عکس گردد. پس شما باید دلیل اصلی را بیابید، مشکل را حل کنید و مجددا امتحان کنید.

1. فوکوس نادرست

اگر تاری عکس به دلیل فوکوس نادرست ایجاد شده باشد، ممکن است شما در پشت یا جلوی سوژه، قسمت های واضحی داشته باشید. اگر این قسمت های واضح را نمی بینید، فوکوس نادرست باعث ایجاد تاری یکنواخت در تمامی قسمت های تصویر شده است.

2. حرکت

شما می توانید تاری حاصل از حرکت دوربین را با خط های ایجاد شده از کشیده شدن نقاط نورانی تصویر، تشخیص دهید. این خطوط نشان می دهند که دوربین یا سوژه در حین نوردهی، حرکت نموده اند.

4. چطور از تکنیک جبران نوردهی (exposure compensation) استفاده کنیم؟

در این بخش از مقاله آموزشی، یاد می گیریم که چطور از تکنیک جبران نوردهی یا exposure compensation برای تنظیم برترین حالت نوردهی در شرایط نوری متفاوت بهره بگیریم. پس زمینه های تاریک ممکن است باعث نوردهی زیاد (over-expose) در عکس بشوند. کم کردن نور تصویر با استفاده از تکنیک جبران نوردهی می تواند این مشکل را حل نماید. تصمیم گیری درباره اینکه چه زمانی باید نور تصویر را کاهش یا افزایش دهید، گاهی اوقات سخت و گیج نماینده است. بعلاوه تغییراتی که احتیاج دارید، ممکن است کاملا خلاف آن چیزی باشند که انتظار دارید. در ادامه با روش هایی برای روشن تر کردن یا تیره تر کردن عکس های تان با استفاده از قابلیت جبران نوردهی دوربین آشنا می شوید.

سوژه های روشن

اگر سوژه مدنظرتان، بیشتر شامل تون های رنگی روشن است، ممکن است دوربین، تصویر را با نوردهی ناکافی (under-expose) ثبت کند. در این شرایط، شما باید دکمه Exposure Compensation را فشار داده و نگه دارید و به وسیله چرخاندن شاخص دوربین به راست، اندازه +1 را برای نوردهی انتخاب نموده و مجددا عکس بگیرید.

سوژه های تاریک

اگر از سوژه هایی که غالبا تاریک هستند، عکاسی می کنید، دوربین تان ممکن است صحنه را بیش از حد (over-expose) نوردهی کند. بنابراین شما باید نور عکس را کاهش دهید. مثل مرحله قبل، دکمه Exposure Compensation را فشار داده و نگه دارید اما این بار شاخص دوربین را به سمت چپ بچرخانید و اندازه -1 را انتخاب کنید.

هیستوگرام دوربین را آنالیز کنید

ساده ترین راه برای آنالیز اندازه نوردهی عکس های گرفته شده، استفاده از هیستوگرامی (histogram) است که هنگام مشاهده و مرور عکس ها، در صفحه نمایش دوربین، به نمایش در می آید. این نمودار، نحوه توزیع روشنایی در عکس ها را نشان می دهد. بنابراین پس از گرفتن عکس، می توانید اندازه نوردهی آن را آنالیز کنید. برای اینکه از این ابزار بیشترین بهره را ببرید، ضروری است که ویژگی های عکس هایی با نوردهی کم و نوردهی زیاد را شناسایی کنید. عکس سمت راست، نوردهی زیاد (Over-exposed) در سمت چپ هیستوگرام، فضای خالی وجود دارد و نمودار به سمت راست گرایش دارد. عکس سمت چپ، نوردهی ناکافی (Under-exposed) در سمت راست هیستوگرام، فضای خالی وجود دارد و نمودار به سمت چپ گرایش دارد.

5. چطور مشکل کنتراست بالا (high-contrast) را حل کنیم؟

در این بخش از مقاله، شیوه عکاسی در شرایط نوری با کنتراست بالا و گرفتن عکس هایی با بیشترین طیف رنگی را آموزش خواهیم داد. در بسکمک از شرایط و برای بیشتر سوژه ها، استفاده از تنظیمات جبران نوردهی دوربین DSLR برای تنظیم نوردهی عکس، نتیجه قابل قبولی دارد اما در بعضی شرایط، دامنه روشنایی سوژه به قدری وسیع است که دوربین نمی تواند جزییات سایه ها و روشنایی ها را به خوبی به تصویر بکشد. این دامنه یا طیف با عنوان dynamic range یا دامنه دینامیکی نامیده می گردد. گاهی شرایطی وجود دارند که به دلیل بالا بودن اندازه کنتراست، برترین دوربین ها نیز نمی توانند عکس خوبی از آن ثبت نمایند. اغلب با تمرین، توانایی تشخیص این شرایط قبل از عکاسی را پیدا خواهید کرد. اما راحت ترین راه برای تشخیص چنین وضعیتی، مرور عکس ها و آنالیز هیستوگرام عکس و هشدارهای قسمت های پرنور است. کار را با گرفتن یک عکس آغاز نموده و آنالیز کنید که سایه ها سمت چپ هیستوگرام را در بر بگیرند. سپس می توانید نمایشگر هشدار روشنایی را فعال کنید. چشمک زدن نمایشگر نشان می دهد که قسمت های نورانی، بدون هیچ جزییاتی در تصویر وجود دارند، در این حالت، دوربین نمی تواند همه دامنه روشنایی موجود را ثبت کند. اگر با چنین شرایطی روبرو شدید، راه چاره های متعددی برای این مشکل وجود دارد. اگر با فرمت JPEG عکاسی می کنید، در بسکمک از دوربین ها امکانی برای ثبت جزییات بیشتر نسبت به عکس های عادی، در نور زیاد یا سایه ها، وجود دارد. این سیستم در دوربین های نیکون، Active D-lighting و در دوربین های کنون، Auto Lighting Optimiser نام دارد.

بازیابی جزییات

عکاسی با فرمت raw به شما این امکان را می دهد تا بتوانید جزییات بیشتری را نسبت به فرمت JPEG ثبت کنید. اما حتی در فرمت raw نیز، بازیابی جزییات در سایه ها راحت تر از نقاط روشن است. به همین خاطر، هنگامی که از سوژه هایی با کنتراست بالا عکاسی می کنید، نوردهی را طوری تنظیم کنید که بیشترین جزییات ممکن در روشنایی ها را ثبت کند.

فیلتر ها

راه چاره سنتی برای برطرف مشکل عکاسی در شرایط نوری با کنتراست بالا، استفاده از فیلتر لنز ND grad است. نیمی از این فیلتر، تیره و نیمه دیگر، روشن است. بنابراین می توانید آن بخش تیره را برای کاهش روشنایی نورانی ترین بخش های صحنه، بهره ببرید. این روش برای زمانی که قسمت وسیعی از عکس، روشن تر از سایر قسمت ها است، مناسب است، مانند آسمان در یک منظره وسیع. اما به هر حال این فیلتر ها برای سوژه هایی که نواحی روشن کمتری دارند، مانند پنجره یا نور خورشید در میان درختان، چندان مفید نیستند چرا که این فیلتر، قسمت های اطراف این نواحی روشن را نیز، تیره تر خواهد نمود.

High Dynamic Range یا دامنه دینامیکی بالا

دامنه دینامیکی بالا (HDR) یکی از تکنیک های پر هوادار برای عکاسی در شرایطی است که بدون استفاده از این تکنیک، قسمت های روشن تر عکس، سفید می شوند و در سایه ها نیز جزییاتی ثبت نمی گردد و یا هر دو مورد پیش می آید. برای داشتن یک عکس HDR خوب، شما به حداقل سه عکس از صحنه مورد نظر احتیاج دارید. یکی با نوردهی ناکافی (under-exposed)، یکی با نوردهی صحیح و یک عکس با نوردهی زیاد (over-exposed). در نهایت، این عکس ها باید با استفاده از ابزار Merge to HDR در فتوشاپ یا نرم افزار هایی مانند HDR Efex Pro 2 و Photomatix، با هم ترکیب شوند.

در ادامه از شما دعوت میکنیم برای مشاهدهی مشخصات دوربین و لنزاز بخش محصولات زومیت بهره ببرید؛ مجموعهی کاملی از دوربین کانن، نیکون، سونی، پاناسونیک و دیگر برندهای معتبر در این بخش برای مقایسه مشخصات و اطلاع از قیمت دوربین در اختیار شما واقع شده است.

منبع: Digital Camera World