راوی شعر، امانت دار شاعران است، آموزش و پرورش در ایجاد علاقه دانش آموزان به ادبیات پسرفت نموده است

به گزارش وبلاگ پیوست، گوینده و مجری برنامه های ادبی رادیو و تلویزیون معتقد است که آموزش و پرورش در ایجاد علاقه دانش آموزان به ادبیات پسرفت نموده است.

راوی شعر، امانت دار شاعران است، آموزش و پرورش در ایجاد علاقه دانش آموزان به ادبیات پسرفت نموده است

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری وبلاگ پیوست، ژاله صادقیان از گویندگان باسابقه رادیو و تلویزیون است. صدا و چهره او بیشتر با شعرخوانی در برنامه های ادبی و موسیقی رادیو و تلویزیون گره خورده است. او گویندگی در رادیو را در سال 1349 و از سن پنج سالگی با برنامه خردسالان شروع نموده است.

صادقیان سال ها دربرنامه های مختلف رادیویی به عنوان مجری و گوینده فعالیت کرد و از اوائل دهه هشتاد نیز گویندگی در برنامه های مختلف تلویزیونی را به کارنامه کاری خود اضافه نمود. با این حال تخصص و علاقه اصلی او اجرای برنامه های ادبی و شعرخوانی است که باعث شده که صدا و سبک شعرخوانی او کاملاً برای علاقه مندان به شعر و ادبیات آشنا باشد.

در ادامه گفتگوی خبرنگار خبرگزاری وبلاگ پیوست با ژاله صادقیان را از نظر می گذارنید.

وبلاگ پیوست: بسیاری از کارشناسان ادبیات، یکی از دلایل ضعف سواد ادبی و کاهش علاقه نسل جدید به شعر و ادبیات را حذف آثار کلاسیک شعر و ادبیات فارسی از کتاب های درسی می دانند. ارزیابی شما از این موضوع چیست؟

صادقیان: بله، نمی توان پیامدهای منفی این شرایط را انکار کرد. این اتفاق ضربه بزرگی به فرهنگ نسل های بعدی خواهد زد. برای سال های طولانی این آثار در کتاب های درسی مقاطع مختلف تحصیلی وجود داشت. البته فراتر و مهم تر از این قضیه باید به آسیب دیگری نیز توجه داشته باشیم. باید ببینیم در سال های اخیر آیا ما معلم ادبیات خوب هم داشتیم که این گنجینه های ادبیات را به دانش آموزان منتقل نموده و عشق به ادبیات را در آن ها بیدار کند. من فکر می کنم که این اتفاق نیفتاده است.

زمانی که من در دوره هدایت و دبیرستان درس می خواندم، معلمان ادبیات نقش بسیار پررنگی در شکل گیری شخصیت و زندگی من داشتند. آنها باعث شدند که من عاشق ادبیات شوم. به نظرم باید در شیوه گزینش معلمان ادبیات یک بازنگری کلی داشته باشیم.

ای کاش کسانی که دغدغه ادبیات دارند برای شناساندن درست ادبیات فارسی در فضای مجازی فعالیت نمایند

آیا صرفاً داشتن یک لیسانس زبان و ادبیات فارسی برای این که یک نفر معلم ادبیات شود کافی است؟ آیا محدودشدن به آنچه که در کتاب های درسی آمده برای ایجاد علاقه و الفت بین کودک و ادبیات کافی است؟

این علاقه مندی به ادبیات در دوران کودکی و نوجوانی فقط برای من رخ نداد، بلکه بخش عمده ای از همنسلان من این گونه بودند.ما در دوران تحصیل شعر حفظ می کردیم چون عاشق شعر بودیم! هیچ کس هم ما را مجبور نمی کرد و برای نمره دریافت این کار را نمی کردیم. من فکر می کنم اصلاح این شرایط مثل خیلی از اتفاقات دیگر در کشورمان به دوره کودکی باز می شود.

وبلاگ پیوست: متولی اصلی تقویت این علاقه مندی چه شخص یا نهادی است؟

صادقیان: درست است که خانواده نقش مهمی در ایجاد علاقه مندی به شعر و ادبیات فارسی دارد، اما به نظر من وظیفه اصلی به عهده نهاد مدرسه است. متأسفانه آموزش و پرورش برای بیدارکردن عشق به ادبیات نه تنها کاری ننموده است بلکه پسرفت هم داشته است. الان هدف فقط قبولی در کنکور و تست زنی است. درنتیجه، کتاب های بسیار خوبی برای مهارت های تست زنی تألیف شده اند.

خود من شاهد بودم زمانی که پسرم برای امتحان کنکور آماده می شد انواع کتاب های رنگارنگ و مختلف را داشت که محتوای این کتاب ها فقط یک مشت اطلاعات خام و روش تست زنی و جدا کردن اطلاعات از همدیگر است. این ها وظیفه آموزش وپرورش نیست و این گونه کسی ادبیات خوان نمی شود. اگر بخشی از آن آموزش است، بخش مهم دیگر آن پرورش است که به این بخش مهم دقت نمی شود.

وبلاگ پیوست: چرا درست خواندن اشعار فارسی هم به اندازه علاقه و مطالعه آنها اهمیت دارد؟

صادقیان: درست خواندن شعر فارسی به معنای به مقصد رساندن جهتی است که شاعر با سرودن شعر شروع نموده است.من همواره می گویم ما راویان، امانت دار شاعران هستیم. ما حق نداریم اشتباه کنیم یا دست کم اجازه نداریم زیاد اشتباه کنیم.

بخش زیادی از ذهن ما ایرانیان ادبی است؛ به شعر عشق می ورزیم و شعر و شعرخوانی را دوست داریم. من این را در طول این سال ها از اقبال مردم نسبت به شعرخوانی خودم می فهمم. معمولاً هر کسی در خلوت خودش ابیاتی را با خودش زمزمه می نماید حالا چه با موسیقی از پیش ساخته شده و چه با آهنگی که زائیده ذهن خودش است؛ شعر فارسی خوراک لحظات تنهایی بسیاری از افراد جامعه است.

وقتی ما این اشعار را برای دیگران و برای خودمان درست بخوانیم، آن وقت است که به اصل ماجرای یک مصرع پی می بریم. ما طوطی نیستیم که کسی چیزی بگوید و ما عین همان را بگوییم؛ باید با تمام وجودمان شعر را درک کنیم و این شعر را به جان خودمان پیوند بزنیم. حیف است که ما منابع غنی ادبیات و تاریخ را در کشورمان داشته باشیم و دیده نشود.

وبلاگ پیوست: بسیاری از علاقه مندان شعر و ادبیات که از مردم عادی هستند دوست دارند که در خواندن اشعار فارسی و ادبیات کهن به شکلی صحیح و و البته شیرین و اثرگذار مهارت پیدا نمایند. دسترسی به اساتید ادبیات هم برای آنها سخت است. پیشنهاد شما در این باره چیست؟

صادقیان: این هم باز به این موضوع بازمی شود که چرا بچه ها آموزش نمی بینند تا بتوانند از سنین پایین شعر خواندن به شکل درست را یاد بگیرند. خواندن اشعار فارسی و ادبیات کهن به شکل درست، نیاز به مطالعه و دانستن اصول ابتدایی دارد درنتیجه باید برای آن زحمت کشید؛ اما باور کنید که خیلی کار عجیب غریبی نیست! من مطمئنم با یاری دریافت از دوست یا کسی که در بین خویشاوندانشان ادبیات خوانده می توانند یک فرایند مطالعاتی را شروع کنیم.

آیا صرفاً داشتن یک لیسانس زبان و ادبیات فارسی برای این که یک نفر معلم ادبیات شود کافی است؟

کسانی که به شعرخوانی علاقه دارند بهتر است از شعرهای که خیلی پیچیدگی ندارند و یا شاعرانی که زبان ساده تر و شیرین تری دارند استفاده نمایند. من همواره به هنرجویانم توصیه می کنم که شعرخواندن را از سعدی شروع کنید. چون زبان شعری سعدی در عین شیرینی و لطافت، ساده است و جان شعر را به شما می آموزد.

از سوی دیگر، بسیاری از شعرای پس از سعدی به او اقتدا نموده اند یعنی وقتی شما با لحن و زبان شعری سعدی آشنا شوید، بخش زیادی از زبان حافظ را هم آموخته اید. وقتی سراغ اشعارحافظ می روید که یک قرن بعد از سعدی می زیسته، می بینید که ردپای سعدی در غزلیات حافظ هست و شاعران دیگر در قرون بعدی هم این تأثیرپذیری را داشته اند.

بنابراین، برای خواندن آثار کهن ادبیات فارسی بهتر است از شعرهای ساده مثل سعدی شروع نمایند و بعد به شعرهایی که یک مقدار سخت تر و سنگین تر است برسند.

خواندن کتاب های عروض و قافیه، بدیع و همین طور وزن شعر فارسی دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی هم در این جهت می تواند خیلی مفید باشد. البته برای کسانی که آشنایی مقدماتی با ادبیات داشته باشند. اگر هم ندارند، از همان فرد آشنا به ادبیات یاری گرفت.

آن چه مهم است، استمرار و تمرین است. مهم این است که هر روز شعر بخوانیم، هر روز با شعر سروکار داشته باشیم، هر روز وزن خوانی و تقطیع را تمرین کنیم تا شعر آرام آرام در جان ما بنشیند. بعد از مدتی متوجه می شویم که خواندن اشعار برایمان زحمتی ندارد و خیلی راحت می توانیم معنی شعر را بفهمیم و حتی اوزان عروضی آن را تشحیص دهیم.

این فرایند یاری می نماید تا شعر را درست بخوانیم و در مرحله بعد تکیه گذاری کنیم و ببینیم که شاعر دقیقاً در کجا مدنظرش بوده که تکیه گاه بیت باشد. این ها آرام آرام به دست می آید؛ قدم اول فقط شعرخواندن و زیاد شعر خواندن است.

وبلاگ پیوست: نقش فضای مجازی و شبکه های اجتماعی را در بهبود این شرایط چگونه می دانید؟

صادقیان:کاش همه کسانی که دغدغه ادبیات دارند دست به دست هم داده و برای شناساندن درست ادبیات فارسی در فضای مجازی فعالیت نمایند.در این صورت کارهایی که در حوزه ادبیات می شود فراگیرتر خواهد شد. من خودم صفحات معتبر زیادی را در اینستاگرام نمی شناسم که هم به اندازه کافی وزین باشند و هم به روز و جذاب.

واقعاً بایدادبیات دغدغه قلبی آنها باشد کاش این ها را بیابیم، معرفی کنیم و حتی برجسته کنیم. برایشان در فضای مجازی تبلیغ کنیم و بگذاریم این ها بیشتر دیده شوند.

استمرار و تمرین شعرخوانی برای درست خواندن اشعار تأثیر فراوانی دارد

واقعیت این است که من وقتی به اینستاگرام یا شبکه های اجتماعی دیگر می روم خیلی زود خسته می شوم. وقتی دکمه جستجو را می زنم دنیایی از مطالب را می بینم که هیچ ربطی به علائق من ندارد. نمونه اش اخبار زرد مربوط به بازیگران و ستاره های سینما، ورزش و موسیقی ایرانی و غیر ایرانی. همه چیز در آن هست به جز آنچه باید باشد! می دانم که همه جوامع این ها را دارند و شاید طبیعت فضای مجازی این است اما ما می توانیم زور خودمان را بزنیم و کار خودمان را بکنیم و مطمئن هستم که نتیجه هم می گیریم.

امیدوارم این اتفاق بیفتد و بتوانیم در فضای مجازی صفحات خوب، وزین و مفیدی با موضوع شعر فارسی درست کنیم تا مردم بتوانند در آن هم اشعار خوبی را بخوانند و هم درست خواندن اشعار را یاد بگیرند.

البته کارهای مفیدی هم دراین زمینه صورت گرفته که شاید آخرین آن پویش شش بیت سعدی آقای منصور ضابطیان در صفحه شخصی خودش راه اندازی کردند. من خیلی از این موضوع خشنود شدم و خودم هم در آن مشارکت داشتم. اگر بتوانم در این جهتگام کوچکی بردارم بسیار خشنود خواهم شد.

4104/

منبع: خبرگزاری دانشگاه آزاد آنا

به "راوی شعر، امانت دار شاعران است، آموزش و پرورش در ایجاد علاقه دانش آموزان به ادبیات پسرفت نموده است" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "راوی شعر، امانت دار شاعران است، آموزش و پرورش در ایجاد علاقه دانش آموزان به ادبیات پسرفت نموده است"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید